22/8 Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt ging ik om 7.30uur weer op pad. Mijn doel voor deze dag is om Signy l’Abbaye te bereiken. Het weer begon mooi met een strak blauwe lucht, maar na een goed uur lopen was het helemaal bewolkt. De temperatuur was goed te doen zo rond de 27graden met regelmatig zon. Voor Bourge-Fidele kwam ik een leuke Maria vereringsgrot tegen, hier stroomde water uit de rots die door mensen als geneeskrachtig werden beschouwd. Er waren mensen bezig om jerrycans te vullen met water uit deze bron. Hierna via Bois d’Harcy naar Rimogne waar ik een lekker bakkie kon doen en wat brood bij de bakker te hebben gekocht. Het was in mijn beleving een mooi afwisselend landschap met regelmaat een klein maar stil dorpje, Waar vriendelijke mensen in wonen. Het pad vanaf Faluel was slecht begaanbaar, ondanks dat het al tijden droog was, was dit pad modderig en zeer glibberig over steile hellingen. Ik moest er niet aan denken dit te lopen in een regenperiode. Vlak voor Signy-l’Abbaye staat een mooi kruisbeeld met daarvoor een beeld van de Heilige engel Michaël die een gevallen engel met draculatanden overmeestert. Straks met mijn zoon Michaël even een foto maken dacht ik zo. In het plaatsje kwam Marjan mij met de fiets te gemoed rijden en na een paar boodschapjes nam zij de rugzak en ging ik op de fiets naar de camping municipal. Even heerlijk een andere beweging, na deze zware tocht van ruim 30km.
Op de camping, “plaatselijk voetbalterrein”, eerst even gedoucht en mijn bedje klaar gemaakt. Dit zou voorlopig de laatste nacht samen zijn, Marjan en de jongens gingen de volgende dag weer naar huis. Maandag erna begonnen de scholen weer en Marjan moest ook weer aan het werk. Daarom gingen we vanavond samen lekker uit eten in het plaatselijk restaurant, Marjan en ik gingen er op de fiets heen, Daniël en Michaël liepen samen. Na goed en uitgebreid gegeten te hebben met een heerlijke wijn, waren wij rond 22.30 terug op de camping. Toch gaf het mijn een vreemd gevoel, als ik nadacht dat ik morgen alleen verder ga en dat nog voor minimaal 2,5 maand. En zij nu naar huis gaan, moest ik ze nu echt loslaten. Wel was het plan dat Marjan en de jongens in de herfstvakantie nog zouden proberen mij te komen opzoeken.
1 comment